Πώς η εικονική πραγματικότητα μπορεί να βοηθήσει παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες;

Το Υπουργείο Παιδείας των Ηνωμένων Πολιτειών ανακοίνωσε την επένδυσή  ύψους 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων για ένα νέο πρόγραμμα που θα χρησιμοποιήσει την εικονική πραγματικότητα  με σκοπό την καλλιέργεια κοινωνικών δεξιοτήτων σε μαθητές με αυτισμό και μαθησιακές δυσκολίες. Πρόκειται για μια έρευνα του Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου του Κάνσας που υποστηρίζει ότι οι μαθητές με αναπηρία  θα μπορέσουν να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες σε ένα ασφαλές, ελεγχόμενο, αλλά εικονικό περιβάλλον.

Πως μπορεί λοιπόν η εικονική πραγματικότητα να λειτουργήσει ως περιβάλλον διδασκαλίας;

Σύμφωνα με τους ερευνητές ο χρήστης θα είναι σε θέση να εξερευνήσει διάφορα περιβάλλοντα και να έρθει σε επαφή με διαφορετικές καταστάσεις. Για παράδειγμα, εάν ο χρήστης συνεχώς κοιτάζει προς τα κάτω ενώ αλληλοεπιδρά με εικονικά πρόσωπα, εκείνα  μπορούν να μειώσουν τη συνομιλία και να απομακρυνθούν. Από την άλλη μεριά αν ο χρήστης διατηρεί βλεμματική επαφή τότε τα εικονικά πρόσωπα θα ανταποκριθούν χαμογελώντας και συζητώντας με τον χρήστη. Εάν τα εικονικά πρόσωπα αντιδρούν ρεαλιστικά μεταξύ τους ή με τον χρήστη διατηρείται η ψευδαίσθηση και ο χρήστης βιώνει τη σκηνή σαν τα πρόσωπα να είναι υπαρκτά γεγονός που  μπορεί να οδηγήσει σε ρεαλιστικές απαντήσεις και συμπεριφορές.

       Το πλεονέκτημα της δημιουργίας μιας ρεαλιστικής εμπειρίας είναι ότι παρέχει ένα ιδανικό περιβάλλον μάθησης αφού όλες οι πτυχές της εικονικής πραγματικότητας μπορούν να ελεγχθούν σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Υπάρχουν πολλές μελέτες που υποδηλώνουν ότι είναι ένα φανταστικό μέσο για τη διδασκαλία λόγω της παροχής αίσθησης πραγματικότητας. Παρόλο που οι χρήστες έχουν την ψευδαίσθηση ότι η εμπειρία είναι πραγματική ξέρουν ότι δεν συμβαίνουν πραγματικά. Αυτό επιτρέπει σε άτομα με φοβίες να εργάζονται μέσα από αυτούς τους φόβους χρησιμοποιώντας τα ρεαλιστικά περιβάλλοντα.

      Στο πρόγραμμα υπάρχει η προοπτική να δημιουργηθεί μια μεγάλη ποικιλία κοινωνικών συναντήσεων όπως αίθουσες διδασκαλίας, καφετέριες, κινηματογράφοι, και αθλητικές εκδηλώσεις που βασίζονται όχι μόνο στην ηλικία του χρήστη και στις συγκεκριμένες κοινωνικές ανάγκες αλλά και στην αρνητική ή θετική ανάδραση μέσα στα ίδια τα περιβάλλοντα. Έτσι αν ο χρήστης προχωράει, η δυσκολία αυξάνεται για να διασφαλιστεί ότι ο χρήστης είναι πάντα υπό αμφισβήτηση.

Εάν η εικονική εμπειρία είναι ρεαλιστική ο χρήστης μπορεί να συνδέσει το περιβάλλον με τον πραγματικό κόσμο, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα γενίκευσης δεξιοτήτων στον πραγματικό κόσμο. Σε ένα τέτοιο μέλλον οι δυνατότητες βελτίωσης της μάθησης μέσω της εικονικής πραγματικότητας είναι τεράστιες.

al.kalentzis@gmail.com

Eιδικός Παιδαγωγός

 (αποφοιτος του τμήματος ΦΠΨ τομέας ψυχολογίας)